Το έργο CAREdiZO δίνει έμφαση στις μικροεπιχειρήσεις και τους μικρούς Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς (ΜΚΟ) (έως 10 εργαζόμενους), που τα τελευταία χρόνια αντιμετώπισαν πολλές προκλήσεις. Μερικές θεμελιώδεις προκλήσεις είναι η αντιμετώπιση του συνεχώς μεταβαλλόμενου νομικού πλαισίου, η πρωτοφανής οικονομική αβεβαιότητα, η δυσκολία στην πρόσληψη νέου εξειδικευμένου προσωπικού, η αύξηση των ποσοστών πληθωρισμού και των επιτοκίων, η μειωμένη πρόσβαση στη χρηματοδότηση καθώς και η μετάβαση σε μια ψηφιακή και βιώσιμη οικονομία. Οι μικροεπιχειρήσεις και οι ΜΚΟ αποτελούν το 93,5% του συνόλου των επιχειρήσεων. Επομένως, είναι κρίσιμο να ενδυναμωθούν οι διευθυντές τους και/ή το προσωπικό ανθρώπινου δυναμικού (όπου υπάρχει), ώστε να εφαρμόσουν πολιτικές ισότητας των φύλων για τη μείωση του χάσματος στη φροντίδα. Αυτές οι επιχειρήσεις ή/και οργανισμοί έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αντιμετωπίζουν περισσότερες προκλήσεις σε σχέση με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, ιδίως ως προς την εναρμόνιση με όλες τις πολιτικές και τις κατευθύνσεις της νομοθεσίας και της ΕΕ – κυρίως λόγω έλλειψης ανθρώπινων πόρων. Οι διευθυντές ή το προσωπικό ανθρώπινου δυναμικού σε αυτές τις εταιρείες/οργανισμούς τις περισσότερες φορές δεν διαθέτουν τον χρόνο ή/και τους πόρους ή/και τις γνώσεις σχετικά με το πώς να εφαρμόσουν την ένταξη της διάστασης του φύλου και γιατί – ποιο θα είναι το όφελος για την εταιρεία.

Επιπλέον, το έργο αναγνωρίζει τη σημασία της ευαισθητοποίησης ανδρών και γυναικών σχετικά με την άνιση, άτυπη και απλήρωτη φροντίδα που αναλαμβάνουν οι γυναίκες, οι οποίες καλύπτουν το 76,2% του συνολικού αριθμού ωρών φροντίδας, και τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει αυτό στην απόλαυση των δικαιωμάτων τους. Αυτό το μοντέλο φροντίδας βασίζεται στο «παραδοσιακό» πρότυπο του άνδρα-κουβαλητή/γυναίκας-οικογενειακής φροντίστριας, στο οποίο οι άνδρες ασχολούνται με παραγωγική εργασία και αποτελούν τον αποκλειστικό/κύριο μισθωτή στο νοικοκυριό, ενώ οι γυναίκες περιορίζονται σε οικιακές και γενικά υποτιμημένες εργασίες, ιδιαίτερα σε δραστηριότητες φροντίδας παιδιών, ηλικιωμένων και του νοικοκυριού. Η άτυπη φροντίδα έχει ξεκάθαρα αρνητικό αντίκτυπο στις ευκαιρίες απασχόλησης των γυναικών και στις ώρες εργασίας τους.